Het is onmiskenbaar dat het aantal zelfstandigen zonder personeel (ZZP’ers) in de zorgsector de afgelopen jaren is gestegen. Echter, het is belangrijk om op te merken dat deze groei niet zo sterk is als het landelijke gemiddelde over alle sectoren. Tijd voor nuance!

Wat verklaart de toename van ZZP’ers in de zorgsector?

Verschillende factoren dragen bij aan de stijging van het aantal ZZP’ers in de zorgsector. De behoefte aan flexibiliteit en autonomie onder zorgverleners speelt hierbij een grote rol. Veel zorgprofessionals kiezen ervoor om als ZZP’er te werken om hun eigen werktijden te kunnen bepalen, waardoor zij een betere balans tussen werk en privéleven kunnen creëren.

Daarnaast biedt het werken als ZZP’er in de zorgsector ook mogelijkheden voor specialisatie en verdieping. Zorgprofessionals kunnen zich richten op specifieke gebieden waarin zij uitblinken, wat zelfs kan leiden tot betere zorgresultaten voor patiënten.

Ook vanuit het perspectief van zorgorganisaties is het logisch om gebruik te maken van deze zorgprofessionals. Ze worden ingezet om hulp te bieden bij tijdelijke capaciteitsproblemen als gevolg van ziekte, zwangerschap of een plotselinge toename van de vraag naar zorg.
Daarnaast kunnen zij specifieke vaardigheden toepassen die nodig zijn binnen de organisatie. Sterker nog, hoe meer er bezuinigd zal worden, des te vaker zullen zorgorganisaties incidenteel bepaalde kennis inhuren.

De nuance van de groei

Hoewel het aantal ZZP’ers in de zorgsector weldegelijk toeneemt, moeten we ook de omvang van deze groei relativeren. Ondanks deze stijging is het aandeel van persoonlijk niet-in-loondienst (PNIL) in de sector Zorg en Welzijn met ongeveer 13% gemiddeld, ongeveer 30% lager dan in andere sectoren.

De verdeling van PNIL-inhuren per sector is als volgt:

• Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ): 10,6%
• Jeugdzorg: 8,8%
• Verzorging, verpleging en thuiszorg: 6,8%
• Ziekenhuizen: 5,8%

Deze groep professionals kan bestaan uit verschillende varianten zoals uitzendkrachten, gedetacheerden en ZZP’ers.

Wanneer we kijken naar puur het aandeel van ZZP’ers zelf komt de verdeling er als volgt uit te zien:

• GGZ: 90%
• Jeugdzorg: 67%
• Verzorging, verpleging en thuiszorg: 65%
• Ziekenhuizen: 45%

Groei vs stoppen

De groei van het aantal zorgverleners dat start als ZZP’er in de zorg neemt dus toe. Echter, ook het aantal zorgverleners dat vervolgens weer stopt als ZZP’er neemt eveneens toe. Inmiddels zijn dit er ruim 850 per maand. Het is niet voor elke zorgprofessional haalbaar om als ZZP’er te werken. Sommigen geven nog steeds de voorkeur aan de stabiliteit en zekerheid van een vast dienstverband, terwijl anderen te maken hebben met beperkingen of obstakels die het opstarten van een eigen onderneming bemoeilijken.